تفاوت بین آلفا و بتا چیست؟
در امور مالی ، آلفا و بتا دو مورد از متداول ترین اندازه گیری ها هستند ، برای ارزیابی عملکرد مدیران پرتفوی موفق نسبت به همسالان خود. به عبارت ساده تر ، آلفا عبارت است از بازده اضافی (همچنین به عنوان بازده فعال شناخته می شود) ، یک سرمایه گذاری یا یک نمونه کار از سرمایه گذاران در ، در بالا و فراتر از آن شاخص یا معیار بازار که نشان دهنده حرکت گسترده تر بازار است.
بتا اندازه گیری میزان نوسانات یا خطر سیستماتیک امنیت یا سبد خرید است ، در مقایسه با کل بازار. غالباً به عنوان ضریب بتا شناخته می شود ، بتا یک مؤلفه اصلی در حالت قیمت گذاری دارایی های سرمایه (CAPM) است که نرخ بازده مورد نیاز از لحاظ نظری مناسب یک دارایی را محاسبه می کند ، تا ارزش آن را در یک سبد سرمایه گذاری بگذارد.
آلفا و بتا محاسبات ریسک فنی استانداردی هستند که مدیران سرمایه گذاری برای محاسبه و مقایسه بازده سرمایه گذاری ، همراه با انحراف استاندارد ، مربع R و نسبت شرپ استفاده می کنند.
آلفا
اگرچه رقم آلفا اغلب به صورت یک عدد واحد (مانند 3 یا -5) نشان داده می شود ، اما در حقیقت درصدی را توصیف می کند که عملکرد سهام صندوق متقابل را نسبت به شاخص معیار اندازه گیری می کند. اعداد ذکر شده به معنای سرمایه گذاری به ترتیب 3٪ بهتر و 5٪ بدتر از بازار گسترده است. بنابراین ، آلفای 1.0 به معنای این است که سرمایه گذاری از شاخص معیار خود 1٪ بهتر عمل کرده است ، در حالی که برعکس ، یک آلفا -1.0 به معنای این است که سرمایه گذاری از شاخص معیار خود به میزان 1٪ پایین تر است.
نمونه های آلفا
آلفا برای ارزیابی موفقیت واقعی یک مدیر سرمایه گذاری ضروری است. به عنوان مثال ، هنگامی که بازارهای سهام به طور کلی 4٪ بازپرداخت می کنند ، سود 8٪ در یک صندوق متقابل چشمگیر به نظر می رسد. اما در صورتی که بازار گسترده تر 15٪ درآمد داشته باشد ، همان بازده 8٪ قابل قبول خواهد بود.
با CAPM ، آلفا نرخ بازده است که از پیش بینی مدل فراتر می رود. سرمایه گذاران معمولاً سرمایه گذاری هایی با آلفا زیاد را ترجیح می دهند. به عنوان مثال ، اگر تجزیه و تحلیل CAPM نشان دهد که پرتفوی باید براساس ریسک ، شرایط اقتصادی و سایر عوامل 5٪ درآمد داشته باشد ، اما در عوض نمونه کارها فقط 3٪ به دست می آورد ، بنابراین آلفای نمونه کارها ناامید کننده -2٪ خواهد بود. .
ملزومات سرمایه گذاری
تفاوت بین آلفا و بتا چیست؟
فیس بوک
توییتر
لینكداین
BY CAROLINE BANTON بروزرسانی شده 25 ژوئن 2019
در امور مالی ، آلفا و بتا دو مورد از متداول ترین اندازه گیری ها هستند ، برای ارزیابی عملکرد مدیران پرتفوی موفق نسبت به همسالان خود. به عبارت ساده تر ، آلفا عبارت است از بازده اضافی (همچنین به عنوان بازده فعال شناخته می شود) ، یک سرمایه گذاری یا یک نمونه کار از سرمایه گذاران در ، در بالا و فراتر از آن شاخص یا معیار بازار که نشان دهنده حرکت گسترده تر بازار است.
بتا اندازه گیری میزان نوسانات یا خطر سیستماتیک امنیت یا سبد خرید است ، در مقایسه با کل بازار. غالباً به عنوان ضریب بتا شناخته می شود ، بتا یک مؤلفه اصلی در حالت قیمت گذاری دارایی های سرمایه (CAPM) است که نرخ بازده مورد نیاز از لحاظ نظری مناسب یک دارایی را محاسبه می کند ، تا ارزش آن را در یک سبد سرمایه گذاری بگذارد.
آلفا و بتا محاسبات ریسک فنی استانداردی هستند که مدیران سرمایه گذاری برای محاسبه و مقایسه بازده سرمایه گذاری ، همراه با انحراف استاندارد ، مربع R و نسبت شرپ استفاده می کنند. هم آلفا و هم بتا اقدامات تاریخی هستند.
آلفا
اگرچه رقم آلفا اغلب به صورت یک عدد واحد (مانند 3 یا -5) نشان داده می شود ، اما در حقیقت درصدی را توصیف می کند که عملکرد سهام صندوق متقابل را نسبت به شاخص معیار اندازه گیری می کند. اعداد ذکر شده به معنای سرمایه گذاری به ترتیب 3٪ بهتر و 5٪ بدتر از بازار گسترده است. بنابراین ، آلفای 1.0 به معنای این است که سرمایه گذاری از شاخص معیار خود 1٪ بهتر عمل کرده است ، در حالی که برعکس ، یک آلفا -1.0 به معنای این است که سرمایه گذاری از شاخص معیار خود به میزان 1٪ پایین تر است.
نمونه های آلفا
آلفا برای ارزیابی موفقیت واقعی یک مدیر سرمایه گذاری ضروری است. به عنوان مثال ، هنگامی که بازارهای سهام به طور کلی 4٪ بازپرداخت می کنند ، سود 8٪ در یک صندوق متقابل چشمگیر به نظر می رسد. اما در صورتی که بازار گسترده تر 15٪ درآمد داشته باشد ، همان بازده 8٪ قابل قبول خواهد بود.
با CAPM ، آلفا نرخ بازده است که از پیش بینی مدل فراتر می رود. سرمایه گذاران معمولاً سرمایه گذاری هایی با آلفا زیاد را ترجیح می دهند. به عنوان مثال ، اگر تجزیه و تحلیل CAPM نشان دهد که پرتفوی باید براساس ریسک ، شرایط اقتصادی و سایر عوامل 5٪ درآمد داشته باشد ، اما در عوض نمونه کارها فقط 3٪ به دست می آورد ، بنابراین آلفای نمونه کارها ناامید کننده -2٪ خواهد بود. .
مدیران نمونه کارها به دنبال ایجاد آلفا با متنوع کردن پرتفوی برای از بین بردن خطر غیر سیستماتیک هستند. از آنجا که آلفا عملکرد یک نمونه کارها را نسبت به یک معیار نشان می دهد ، نشان دهنده ارزشی است که یک مدیر نمونه کارها از بازده صندوق به آن اضافه یا کم می کند. تعداد پایه برای آلفا صفر است ، که نشان می دهد نمونه کارها یا صندوق کاملاً با شاخص معیار در حال ردیابی است. در این حالت ، می توان این برنامه را استخراج کرد که مدیر سرمایه گذاری هیچ ارزش افزوده ای را از دست نداده یا از دست داده است.
بتا
بتا بطور اساسی نوسانات یک دارایی یا نمونه کارها را در رابطه با بازار کلی تجزیه و تحلیل می کند ، تا به سرمایه گذاران کمک کند تا تعیین کنند که چقدر ریسکی را که مایل به دستیابی به بازده برای دریافت ریسک مذکور باشند ، تعیین می کنند. شماره پایه بتا یکی است ، که نشان می دهد قیمت امنیت دقیقاً همزمان با حرکت بازار حرکت می کند. بتا کمتر از 1 بدان معنی است که امنیت از بازار بی ثبات خواهد بود ، در حالی که بتا بیشتر از 1 نشان می دهد که قیمت امنیت بی ثبات تر از بازار خواهد بود. اگر بتا بورس 1.5 باشد ، 50٪ از بازار کلی فرار می کند.
نمونه های بتا
در اینجا بتا (در زمان نوشتن) برای سه سهام محبوب ذکر شده است:
Micron Technology Inc. (MU): بتا = 1.26
شرکت کوکاکولا (KO): بتا = 0.37
شرکت اپل (AAPL): بتا = 0.99
می توانیم ببینیم که میکرون 26٪ بی ثبات تر از بازار است ، در حالی که کوکاکولا 37٪ به اندازه بازار بی ثبات است و اپل بیشتر مطابق با بازار است یا 0.01٪ بی ثبات تر از بازار است.
Betas در شرکت ها و بخش ها متفاوت است. به عنوان مثال ، در حالی که بسیاری از سهام ابزارهای بتای کمتر از 1 دارند ، بسیاری از سهام دارای فناوری بالا و دارای لیست بالا با بتا بیشتر از 1 هستند. این بدان معنی است که گروه های دوم سهام امکان نرخ بازده بالاتر را دارند. به طور کلی خطر بیشتری دارند.
در حالی که یک آلفا مثبت همیشه مطلوب تر از یک آلفا منفی است ، اما بتا کاملاً واضح نیست. سرمایه گذاران مخالف ریسک مانند بازنشستگان که به دنبال درآمد ثابت هستند جذب بتا کمتری می شوند. از طرف دیگر ، سرمایه گذاران تحمل ریسک که به دنبال رشد هستند ، اغلب مایل به سرمایه گذاری در سهام بتا بالاتر هستند که نوسانات بالاتر آنها اغلب بازده برتر را ایجاد می کند.
سرمایه گذاران باید ریسک های کوتاه مدت ، که در آن بتا و نوسانات قیمت مفید است ، از خطرات بلند مدت ، که در آن فاکتورهای اساسی ریسک تصویر بزرگ ، شیوع بیشتری دارند ، تشخیص دهند.
سرمایه گذاران که به دنبال سرمایه گذاری با ریسک کم هستند ، ممکن است به سمت سهام بتا کم گران شوند ، که قیمت آنها کاملاً کاهش نمی یابد به اندازه افت کلی بازار در هنگام رکود. با این حال ، سهام این سهام به همان اندازه بازار کل در زمان صعود افزایش نمی یابد. سرمایه گذاران می توانند از ارقام بتا برای تعیین نسبت بهینه پاداش ریسک برای اوراق بهادار خود استفاده کنند.
از کواریانس برای اندازه گیری همبستگی در حرکت قیمت دو سهام مختلف استفاده می شود. کواریانس نحوه حرکت دو سهام در رابطه با یکدیگر را اندازه گیری می کند. کوواریانس مثبت به معنای این است که سهام تمایل به حرکت در بستر دارد ، در حالی که یک کوواریانس منفی باعث انتقال سهام در جهت های مخالف می شود.
از طرف دیگر ، واریانس به این معناست که سهام تا چه اندازه نسبت به میانگین خود حرکت می کند ، و اغلب برای اندازه گیری نوسانات قیمت سهام یک فرد در طول زمان استفاده می شود.
عملکرد گذشته
آلفا و بتا هر دو نسبت خطر ابتلا به عقب هستند و مهم است که بخاطر بسپار که عملکرد گذشته هیچ تضمینی برای نتایج آینده نیست.
سرمایه گذاران از آلفا برای اندازه گیری عملکرد یک مدیر پرتفوی در برابر معیار استفاده می کنند و در عین حال ریسک یا بتا مربوط به سرمایه گذاری هایی را که شامل نمونه کارها است نیز مشاهده می کنند. ممکن است برخی از سرمایه گذاران بسته به تحمل ریسک خود و نرخ بازده مورد انتظار ، به دنبال بتا بالا یا پایین بتا باشند.
